Hepimiz mutlu olmak isteriz. Hepimizin bunun anlamını sorarız kendimize,
hepimiz bunun için uğraşırız “mutlu olmak için”. Peki mutluluk nedir?
Bu soruları size sorduğum gibi bende kendime sordum bu bayram gününde. Neydi mutluluk? Bu kadar peşinde koştuğumuz, anlamını aradığımız, bulamadık diye isyanları oynadığımız bu mutluluk neydi? Neden görünmüyordu bize? Cevabını bulur gibiyim, hemen satırlara dökmeliydim. Mürekkebin kalemde can bulması gibi, benimde düşüncelerim kağıtlarda can buluyor. Sizler okuyunca da anlamlanıyor.
Aynı bayramlar gibi. Uzun zamandır görmediğiniz o akrabalarınızın kucaklaşması. Sizinde yüzünüzde bir gülümseme oluşturmuyor mu? Kurbanın hemen kavurmaya dönüştürülmesi hemen kalabalıkla tadılması, çok az bile yeseniz bambaşka bir tad vermiyor mu? Aslında çikolatalardan, baklavalardan mideniz bayılsada sırf bayram diye sırf büyük diye, maksat dostları görmek diye gitmiyor musunuz o evlere? Gene gülümsüyorsunuz değil mi? *Peki bu gülümseme neden? Orada bir mutluluk mu oluştu yoksa J
Başka bir pencereden bakalım. Hepimiz hayat gayesi telaşına kapıldık gidiyoruz. Ben üniversite öğrencisiyim şahsen ilkokul arkadaşlarımı yolda denk gelirsem görüyorum. Araya bir iletişim kopukluğu girdi ki sormayın. Sonra bayramda bir mesaj aldım, sağolsun facebook bazen işe yarıyor işte J İlkokul arkadaşlarımdan biri, halimi hatırımı sordu, konuştuk. Baktım ki istemsiz bir gülüş. Sizce bu da mutluluk sebebi olamaz mı?
İşte o zaman anlıyor insan, güle ulaşacağım diye papatyaları kaçırdığını. Ben bu gece kaç papatya ezdiğimi, aslında neleri kaçırdığımı farkettim. Yanı başımdaydı mutluluk, yanı başımdaydı gülüşlerim, yanağımdaki gamzem. Ama ben kendimden esirgedim onları, ailem kaçırdı, çevremdekiler kaçırdı. Ne çok şey kaçırmışım meğer. Bu yazıyı yazıyorum ki ben yaptım sen yapma, şimdi kocaman gülümseme ve asla unutma sen olumlu bakmak istersen, gülmek istersen, kimse durduramayacaktır seni.
Bu soruları size sorduğum gibi bende kendime sordum bu bayram gününde. Neydi mutluluk? Bu kadar peşinde koştuğumuz, anlamını aradığımız, bulamadık diye isyanları oynadığımız bu mutluluk neydi? Neden görünmüyordu bize? Cevabını bulur gibiyim, hemen satırlara dökmeliydim. Mürekkebin kalemde can bulması gibi, benimde düşüncelerim kağıtlarda can buluyor. Sizler okuyunca da anlamlanıyor.
Aynı bayramlar gibi. Uzun zamandır görmediğiniz o akrabalarınızın kucaklaşması. Sizinde yüzünüzde bir gülümseme oluşturmuyor mu? Kurbanın hemen kavurmaya dönüştürülmesi hemen kalabalıkla tadılması, çok az bile yeseniz bambaşka bir tad vermiyor mu? Aslında çikolatalardan, baklavalardan mideniz bayılsada sırf bayram diye sırf büyük diye, maksat dostları görmek diye gitmiyor musunuz o evlere? Gene gülümsüyorsunuz değil mi? *Peki bu gülümseme neden? Orada bir mutluluk mu oluştu yoksa J
Başka bir pencereden bakalım. Hepimiz hayat gayesi telaşına kapıldık gidiyoruz. Ben üniversite öğrencisiyim şahsen ilkokul arkadaşlarımı yolda denk gelirsem görüyorum. Araya bir iletişim kopukluğu girdi ki sormayın. Sonra bayramda bir mesaj aldım, sağolsun facebook bazen işe yarıyor işte J İlkokul arkadaşlarımdan biri, halimi hatırımı sordu, konuştuk. Baktım ki istemsiz bir gülüş. Sizce bu da mutluluk sebebi olamaz mı?
İşte o zaman anlıyor insan, güle ulaşacağım diye papatyaları kaçırdığını. Ben bu gece kaç papatya ezdiğimi, aslında neleri kaçırdığımı farkettim. Yanı başımdaydı mutluluk, yanı başımdaydı gülüşlerim, yanağımdaki gamzem. Ama ben kendimden esirgedim onları, ailem kaçırdı, çevremdekiler kaçırdı. Ne çok şey kaçırmışım meğer. Bu yazıyı yazıyorum ki ben yaptım sen yapma, şimdi kocaman gülümseme ve asla unutma sen olumlu bakmak istersen, gülmek istersen, kimse durduramayacaktır seni.
Unutma tek çiçek gül değildir,
papatyaların kıymetini de bilmek gerekir. Hepinize İyi Bayramlar, Sağlıcakla
Kalın J
gerçekten çok başarılı ellerine sağlık
YanıtlaSilmutlu bir insanı öldürebilirsiniz asla mutsuz edemessiniz aramak la bulunsaydı tüm dünya aradıgını bulurdu ya vardır yada yoktur
YanıtlaSilhic bir vakit olmayan bulunamadı tüm bulunanlar bulunacagı zamanı beklemistir
(hatalı da olsa kücük bir düsünce)