Hayat Kaderci, İnsanlar Geçici..

   İnsanlar böyledir işte. Neyi seviyorum deseler, kavuşunca biter. "Sensiz yaşayamam, ölürüm" derler ama yaşarlar. İlginç!
  Çünkü ufak bir ayrıntıyı hep unuturlar. Hayat büyük konuşmayı sevmez. Kadercidir o, gelişigüzel yaşar her şeyi. Kul ne zaman ki hayata bırakır kendini o zaman anlar hayatın ona geldiğini. Lakin insanoğlu bırakmaz ki hiç. Bu hayatın "kaçan, kovalanır" mesajıdır. İstediğiniz kadar kovalayın, o pes etmez. İşte bu yüzden beylik laflara, büyük konuşmalara hiç gerek yok. Hepimiz sensiz yaşayamam demişte hala nefes alan varlıklarız. Hepimiz seviyorum deyip sadece üç gün acı çeken, çok çabuk unutan varlıklarız. Hepimiz kötülüğü unutmaz, iyiliği hiç hatırlamayız. Hani "iyilik yap, denize at" derler ya. Hakikaten atmalı insan denize. Çünkü kimse iyiliklerin muhasebe kaydını tutmuyor, kötüleri de unutmuyor. Birsürü örnek üretirim sana inan ki. Yetmedi mi? Hepimiz "Çimlere Basmayınız" yazısını görüpte basan insanlar değil miyiz?
   Anlayacağınız şu ki insanoğlu kimin için, ne için emin konuşsa, yasak koysa gider onun tersini yapar veya hayat başına getirir. Devir yapılanı unutmama devri değil, devir ne yazık ki kuyu kazma devri, arkadan iş çevirme devri, insanların açıklarını bulma devri vs vs. Kimse gelde bir bütün olalım demez, kimse bir kişinin yanlışını düzeltmez ama herkes muhalefet olur, dedikoduya gelince halayın başı gibi öne geçer. Anlayacağınız devir ne kendine güvenme devri, ne de arkanı yasladığın kişiye güvenme devri.
    Hayat kaderci,
    İnsanlar geçici,
    Yol uzun,
    Eskilere özlem...