Bir Biz Güzeliz, Diğerleri Hep Çirkin :)

"20.yüzyılın içinde geri kafalılık" diye bir şey gerçekten var. Mesela ben öyle biriyim. evet teknoloji güzel, sosyal ağlar hoş fakat çağın modası mesaj çekmeyi seviyor diye, ben dolma kalemle mektup yazmaktan nasıl vazgeçerim?
  Kimse kitap okumuyor diye ben kitap kokusundan vaz mı geçmeliyim?
  Benim beğendiğim tipler, beni beğenmiyor diye kilomla kavga edip kendime mi küsmeliyim? :)
  Herkes yalnızlıktan dert yanarken ben sevmekten korkmalı mıyım?

Komik ama evet, bunca zaman bunların hepsini yaptım. Topluma ayak uydurdum, yemek yemediğim günlerimi biliyorum ben :) Ama bu tam bir saçmalık! Bu tecrübeyi edinmekte her zamanki gibi zaman aldı.

Şimdi ise masaya oturduğumda yüzüme beş dakika bile bakmayan insanlar için kelimeler sarfetmek o kadar anlamsız ki.. Zamanıma yazık, kelime dağarcığıma bile yazık :)

Oramı buramı açıp resim çekilmediğim için, sokaklarda sırf yanımda biri olsun mantığıyla değil de yalnız yürüdüğüm için, kalemim hiç elimden düşmediği için ve daha bir sürü sebep için kendimle gurur duyuyorum.

İyi ki eski kafalıyım, iyi ki konuşurken utandığım konular var, iyi ki saçma bile olsa bir insanın gözlerine bakıp anlattıklarını dinleyecek  kadar terbiyem var.
İyi ki kitaplarım var.
İyi ki çok kilom var -sırf insan bedeni için gelen erkekleri savmaya birebir- bence deneyin :)
İyi ki umudumu tam kestiğim anlarda, beni tekrar hayal dünyama döndüren müziğim, kulaklığım var..

Bu dünyada yaşanılacak çok iyi ki var..
Ama bu iyikilerinizi keşfedecek ve değerli bir madenmiş gibi el üstünde tutacak çok az insan var..
Unutmayın, sizden bir tane daha dünyaya gelmeyecek..
Ve siz tekrar doğmayacaksınız!

O yüzden kimse için kendinizden ödün vermeyin ve değmeyen hiçbir şey için de zamanınızı heba etmeyin.. Sevgilerle :)